eigenwijsje
Lieve
Mr Bert,
Zaterdag avond o jee nog een nachtje en dan ga ik naar U toe ,mijn
zenuwen gieren door me keel op de chat denken ze wat is eigenwijsje toch stil
,maar ik loop hier in huis van alles te doen om maar iets anders in
gedachte te krijgen dan de dag van morgen. Helemaal in paniek besluit ik
als ik mijn truitje niet kan vinden dat ik dan maar afbel ,besluit niet te
gaan als ik dat truitje niet kan vinden en dan opeens achter een deur ligt
iets zwart en ja hoor gelukkig het bewuste truitje nu durf ik ook te gaan.
Slaap onrustig die nacht en wil 's morgens niet echt vlot zijn als de kids
om 10 uur opgehaald worden loop ik nog in pyjama en ben zo erg langzaam
dat ik denk dat het me niet redt om op tijd klaar te zijn, maar 
ondanks de
zenuwen sta ik veel te vroeg keurig op het station te wachten op de trein
die komt een leuk boekje voor in de trein gekocht en geprobeerd te lezen
maar niks dringt door me door ik denk alleen maar laat deze dag gauw
voorbij gaan want dit gaat fout. Ben ik wel een lief en goed subje ?Kan ik
mezelf wel geven en het belangrijkste is voor mij vertrouwt Mr Bert mij om
met me te spelen en vertrouw ik hem voldoende om me bij hem te laten gaan.
En dan is het eindstation in zicht nu moet ik nu kan ik echt niet meer
terug. Daar zie ik Mr Bert zitten op het bankje bij de roltrappen zal die
me herkennen met me haren opgestoken als een streng juffertje? Ja
natuurlijk zie der alleen mooier en vrouwelijker uit dan in mijn bewuste
tuinbroek we zeggen mekaar gedag en lopen naar de auto om dan naar het
huis van Mr Bert toe te gaan ,mijngedachte vliegen door mijn hoofd waar
ben ik mee bezig wil ik dit wel ben ik nu echt gek aan het worden zover te
reizen om te mogen en kunnen spelen met Mr Bert. En dan staan we opeens
binnen en zitten we gezellig te praten met een overheerlijke bak koffie.
Er wordt niks over een spel gepraat heb het gevoel of ik alleen maar een
bakkie koffie kom halen en daarna weer rustig naar huis kan gaan .Maar dat
het niet zo is weet ik eigenlijk al want ik zit op een rooie bank en Mr
Bert op een zwarte me steeds maar aan te kijken en te peilen hoe ik ben me
een beetje te leren kennen. Dan begint ie over stop woorden o jee nu heeft
ie me echt in een hoek wordt verlegen en trek me beetje bij beetje weer
terug in me schild waar ik o zo veilig ben maar alles wat hij zegt dringt
tot me door en weet dat het allemaal is voor mijn veiligheid en voor die
van hem. Dan opeens staat hij op om naar boven te gaan en laat mij daar op
die rooie bank {wat heb ik toch een bloedhekel aan die kleur } achter. Van
de zenuwen moet ik wat doen en ga maar naar de wc toe ik moet toch wat
doen. Naar mijn gevoel duurt het uren voordat ik ie weer beneden komt
merkt ie mijn spanning.
Dat is niet wat hij wil op dit moment en dan.........gaan we de mooie
foto's aan de wand bekijken zodat ik een stuk rustiger wordt voordat ik
naar boven toe kan gaan. Mr Bert gaat voor mij de trap op naar de bewuste
kamer om hem te laten zien de zenuwen komen weer op en mijn lichaam laat
het afweten want nu wil ik wegrennen bang voor weer een nare ervaring bang
om weer een streep op mijn ziel te krijgen maar ik blijf staan en ga
netjes in de kamer kijken terwijl ik een beetje grinnikend naar al die
enge spullen sta te kijken niet laten blijken meis dat je bang bent niet
laten blijken dat je eigenlijk weg wilt rennen. Heerlijk ik mag overal aan
komen alles zien en de bewuste blinddoek waar Mr Bert mee dreigde dat ik
daar de kamer mee mocht gaan bekijken blijft ver weg bij me vandaan heel
langzaam begint mijn vertrouwen in Mr Bert en in mezelf te groeien en
besluit gewoon te genieten voor wat er komt .
dan....moet ik er aan geloven het rode krukje moet ik voor de spiegel neerzetten{krijg
gelijk de neiging om naar hem te gaan grommen heb daar echt een bloedhekel aan}
maar doe netjes wat ie zegt en ga OP mijn rokje zitten. FOUT !!!!!!!!!!!!!!!
rok moest omhoog en tja eigenlijk had ik ook niet anders verwacht hihihihi.
Moet nog eens de stopwoorden herhalen die afgesproken zijn en dan mag ik mijn
rokje uitdoen ,daar zit ik dan in mijn string die kousen en mijn truitje tegen
over Mr Bert. Op dat moment moet ik mijn armen in mijn nek doen en wordt ik
gekeurd wat voel ik me nu klein en heel nederig o wat hoop ik dat wat ie ziet
zijn goedkeuring weg kan dragen en dan opeens trekt hij me truitje omhoog wil
me oor beschermen want daar zitten net 2 nieuwe gaatjes in maar hij wordt alleen
over me hoofd heen gedaan zodat ik niks meer kan zien, maar helaas Mr Bert truitje
is doorzichtig genoeg en kon nog genoeg zien :0). Voel me veilig en vertrouwd
niet bang dat ik weer een teleurstelling zal krijgen totdat ik helemaal naakt
op me kousen na voor de spiegel moet gaan zitten ,moet naar mezelf kijken maar
weiger ,ik ga niet naar iemand kijken die ik alleen van gezicht mooi vindt en
de rest maar lelijk vindt maar Mr Bert duldt geen tegenspraak en dwingt me te
kijken en te zeggen wat ik zie .Het antwoord bevalt Mr Bert totaal niet en krijg
te horen dat ik mezelf mooi behoor te vinden Trots op mijzelf moet zijn, hoe
kan ik me anders geven aan een meester. Die wil wel iets moois hebben dus…Met
pijn en moeite krijg ik het voor mekaar om te zeggen dat ik mooi ben en dan
opeens mag ik gaan staan. Jippie gaat het door me heen ik mag weg bij de spiegel
maar kom aardig bedrogen uit wordt met handboeien aan de takels vastgemaakt
rechtvoor de spiegel, aan mijn benen krijg ik een spreidstang waardoor ik me
nog maar weinig kan bewegen Hij loopt om me heen…laat krassend zijn nagels
over mijn rug gaan en wisselt dat af met strelingen. Ik sta er eigelijk gewoon
van te geniet als ik eerlijk ben. Maar opeens stopt ie en loopt naar een van
de rekjes en pakt daar iets af. Nieuwsgierig probeer ik te zien wat het is.
SHIT.!! klemmen! Dan zie ik hem naar mijn borsten kijken en schik nog erger.
Hij zal dat toch niet echt doen hé? Grijnzend kijk hij me aan,
streelt met de randen van eenklem over mijn borsten en dan plaatst hij
doelbewust en beheerst een klem op mijn linker tepel. Geschrokken zuig ik
mijn adem naar binnen. Klaar om een stopwoord te zeggen het is best
gevoelig, maar doet niet zo'n pijn als ik bang voor was. Dan plaatst hij
ook de 2e….tepelklem en dan moet ik mijn mond open doen om het
ijzeren kettinkje die aan de klemmen vast zit in mijn mond te nemen .Ik
hou mijn hoofd naar beneden zodat ik het niet voel maar helaas Mr Bert is
daar niet mee eens en ik wordt gesommeerd weer in de spiegel te kijken
waardoor ik het kettinkje strak naar boven trek, ships dit doet pijn ik
wil dit niet maar Mr Bert duldt niet dat ik mijn hoofd omlaag doe nog dat
ik het kettinkje eruit werk met mijn tong L.Mr Bert plaagt me door mijn
tepels te pijnigen en ik heb moeite om me ogen droog te houden deze pijn
is echt niet leuk ,als Mr Bert het genoeg vindt mag ik het kettinkje los
laten en haalt hij de klemmetjes der weer vanaf ppfffffffff dat voelt zeer
prettig moet ik zeggen. Mr Bert plaagt mijn tepels nog ff en dan…………..
Dan zie ik Mr Bert een blinddoek pakken waarmee hij me plaagt door daarmee me borsten omhoog te houden zodat ik nog steeds naar mezelf moet gaan kijken en dan gelukkig ik krijg hem voor me ogen .Wordt een paar keer heen en weer geduwd zodat ik omval en aan de takels hang. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik hem inderdaad kan vertrouwen de takels worden nu een beetje losser gemaakt omdat mijn handen beginnen te tintelen en dan opeens voel ik iets op mijn buik waardoor ik naar achter val ,ik schrik en val………in de armen van Mr Bert en zeg ook gelijk dit is eng heeeeeel eng maar begin wel gelijk weer te grinniken zoals ik ben .Dan hoor ik Mr Bert met iets rijden en ik wacht geduldig op wat er komen gaat .Wordt helemaal los gemaakt en wordt op een tafeltje gelegd met mijn buik en dan hoor ik van alles draai mijn hoofd naar de richting van Mr Bert waarop hij denkt dat ik wat kan zien maar zeg er gelijk bij dat mijn oren heel goed werken als ik geblinddoekt ben .En dan opeens voel ik de eerste klap ik schiet omhoog en denkt oeps moet ik dit nu fijn vinden of niet maar bij ieder volgende klap ga ik meer en meer genieten en dat voel ik ook tussen mijn benen waar het al behoorlijk nat is geworden ,ik krijg de eerste keer 18 zweepslagen maar vergeet mee te tellen stom want ik weet dat dit een favoriet spelletjes is van Mr Bert als ik de verhalen van de site lees, ik zeg iets van 10 stuks en krijg et horen dat ik er wat vergeten ben en krijg de missende 8 stuks en dan maak ik een fout die me doet denken dat ik blond ben want er wordt gevraagd hoeveel ik er dan nog krijg tja ik zeg nog 10 nee ik kreeg der nog 18 en eerlijk gezegd was ik aardig de weg kwijt geraakt en als Mr Bert op een gegeven moment vraagt hoeveel ik er nog krijg en grinnikend de juiste hoeveel zeg mag ik opstaan en mag ik heel even bij komen op het bewuste rode krukje Mr Bert haalt voor beide wat te drinken en heel relaxt zit ik daar met mijn benen over!!!! Me kaar te wachten op mijn glaasje cola bij te komen wan alles wat er met me gebeurt is op dat moment denkend dat ik rust krijg maar het eigenlijk niet willen ik krijg mijn glas cola en krijg ook gelijk op mijn kop dat mijn benen niet over mekaar mogen zodat hij der wel gewoon bij kan komen en woord bij daad voegen doet tie dat ook. Ik schaam me kapot en probeer me te verbergen in me glas cola ,maar helaas moet mijn cola glas weer afstaan, Ik voelde me op dat moment zo verlegen dat ik daar een beetje van baalde. Toen maakte ik een fout die ik ook al enpaar keer op ICQ had gemaakt. Ik begon hem te plagen over leeftijd envergeten. Hmmm dat was niet zo slim…. Hij vraagt streng" Wat zeg je daar??" " Wat had ik je inhet vooruitzicht gesteld als je dat deed?" Zachtjes stamel ik.."straf meester en shipss..ineens wist ik dat ik echt even dom geweest ben, met vuur heb gespeeld. Mr Bert loopt weg en komt met een cane aan zetten ik schrik en loop achteruit weg van Mr Bert angstig naar die cane kijkend ,nee dat niet please Mr Bert dat niet maar ik verdien straf {dat weet ik maar had het niet opeen ander manier gekund?ben der zo bang voor} moet gebogen staan en dan begint tie te zwiepen met die cane de tranen vliegen over me wangen heen zo bang zo angstig als ik ben op dat moment denk ik eerlijk van help waarom doet ie me dit aan verdien ik dit? Mr Bert laat de cane vallen en neem me in zijn armen en troost me als een klein kind het vertrouwen die ik kwijt was op het moment dat ik die cane zag komt in alle hevigheid terug ik ga ook als ik moet keurig knielen en vraag ook netjes om straf dit durf ik juist omdat het vertrouwen terug is en ik weet dat Mr bert me leert omgaan met de cane en hem leert te waarderen en niet bang voor te zijn , maar toch huil ik terwijl ik hem Zachtjes op mijn billen voel tikken, zo bang als ik er voor ben zo trots ben ik op me zelf dat ik niet meer weg loop en dan krijg ik weer een dikke knuffel van Mr Bert en voel me veilig en beschermd :-)
Dan mag ik naar het kruis toe heb het gevoel of ik
beloond wordt omdat ik die cane heb gevoeld ,voel me prettig in me vel
zitten en laat Mr Bert me zonder tegestribbelen vast zetten aan het kruis.
Hij begint een bondage waarmee hij mijn armen vast zet aan het kruis. Dan
kijkt hij mij met een beetje gemene glimlach aan. Hij pakt die klemmetje
weer. Die kenik al dat valwel mee, maar hij gaat naar mijn kutje toe. Hij
gaat ze op mijn schaamlippen zetten. Ik protersteer want daar stond toch
een duidelijke NEE??????? Hij herinnert me aan een andere nee die ook niet
terrecht was. Dat had ik hem al een keer toevertrouwd. Grinnekend had ie
me toen al gezegd dat ie mijn andere nee's ook eens nader zou onderzoeken.
Dan plaatst hij rustig die klemmetjes op mijn schaamlippen. Ik hou mijn
adem angstig in ,maar ik merk der weinig van en dan doet tie ook nog eens
gewichtjes der aan en ik denk echt die is gek zo rekken ze nog uit ook
maar ff voel ik ze en dan vergeet ik ze doordat Mr Bert me vast gaat
zetten aan het kruis en ik gewoon grinnekend sta te genieten ervan dan
opeens zegt Mr Bert hoe laat moet jij de trein hebben en keer ik weer
terug naar de werkelijkheid want op dat moment moet ik bijna weg. Ik wordt
losgemaakt en de klemmen met gewichtjes gaan der vanaf en sorry maar dat
wel een beetje pijn! Ik heb een half uur speeltijd genomen dus ik hoef
niet gelijk weg moet op een tafel liggen en dan ben ik ff alle besef wat
er met me gebeurt kwijt weet alleen nog dat ik klaar kwam en daarna ben ik
ff weg geweest naar mijn gevoel want het andere moment zei ik uit de grond
van mijn hart dank je . Ik mag me aankleden en beneden kan ik nognet een
sigaret roken voordat ik weer naar de trein moet en weer terug naar het
gewone leven . Ik heb het gevoel of ik zweef ben trots op mezelf dat ik me
heb kunnen overgeven en U Mr Bert vertrouwt heb om deze mooie ervaring op
te kunnen schrijven
Sommige delen van het spel ben ik kwijt weet dat ik er van genoten heb
Dank U Mr Bert U bent een schat met soms gemene trekjes
Liefs eigenwijsje xxxjes
