MrBert en raven, tweede spel
Een paar weken na de laatste keer mag ik weer naar MrBert en raven. Ondanks dat ik weet dat ik de vorige keer ziek werd, ben ik toch wel een beetje nerveus. Als het maar niet weer gebeurt!
's Middag lingerie gekocht, waar ik me heel mooi in voel. Verleidelijk. Besloot het 's avonds ook aan te doen. Ik vind het leuk om dit aan te doen als ik naar hun toe ga. Onderweg naar hun merk ik dat ik toch weer zenuwachtig word. Maf hoor, het is de derde keer dat ik erheen ga, en toch ben ik weer nerveus. Als ik er ben, opnieuw een hartelijke begroeting. Beiden vinden ze mijn nieuwe lingerie mooi. Is leuk om te horen. :) Ik mag zitten en we drinken koffie en thee. Zo stom, dat ik weer een beetje dichtklap. Op een gegeven moment zegt MrBert mij om mijn blouse en rokje uit te doen. Het is raar om zo in de huiskamer bij hun te zitten. Toch voelt het niet vervelend en valt de gene mee!
Na een poosje gaat raven wat meer make up opdoen bij mij. Ik vind het wel erg mooi, heel anders idd. Ik heb mijn ogen dicht. Volgens mij zie ik een flits, in elk geval, er is iets dat me het gevoel geeft dat er foto's gemaakt worden. Als altijd ben ik er erg dubbel over. Enerzijds benieuwd hoe het eruit zal zien, maar tegelijk ook onwennig erover, onderwerp van de foto te zijn. Daarna mag ik weer gaan zitten en drinken we nog wat. Dan is het tijd om weer naar boven te gaan. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan. Zal het me lukken eraan over te geven? Nieuwsgierigheid ook, voor wat er gaat gebeuren. Zou ik weer een bondage krijgen? raven zet me tegen het kruis aan, eerst met mijn buik, maar even later toch maar andersom. Mijn handen vast. Een heel bijzonder gevoel. Weten dat ik ze niet los kan trekken, dat ik dus beperkt ben in wat ik kan doen. Een zweepje in mijn mond en raven die op de grond zit. In gedachten ben ik er even mee bezig. Bereid me er op voor, het is fijn om dit nog even te doen. Ik voel dat ik geil ben, vraag me af of ik weer zo verschrikkelijk nat ben, hoop het niet!
Heel wonderlijk, maar juist daar aan het kruis, kan ik me weinig herinneren. Zakte ik weg in subspace? MrBert zette me met touw vast aan de vele haken van het kruis. Het voelde heel intiem en opwindend om hem zo dichtbij me te voelen en te weten dat hij me aan het vastzetten was. Helemaal op het moment dat hij echt tegen me aan stond. Juist ook dat soort dingen geven me sterk het gevoel dat ik sub ben, geven de verhoudingen weer. Ik weet nog dat hij me streelde. Heel zacht en fijn, geil! Mmm. IK wil nog niet kreunen. Nee, andersom, ik durf nog niet te kreunen. MrBert en raven lachen erom. ? Ik voelde hoe Meester mijn borsten aanraakte, mijn kutje voelde en zacht erlangs ging met zijn vingers. Kneep en kneedde volgens mij ook. Ik was nat. Ik kreeg de tepelklemmen op, wat een lekker geil gevoel gaf.. Ketting in mijn mond, maar ik heb hem niet goed genoeg vast. Hij glijdt vrij snel eruit. Ik voel me ongemakkelijk, wil de ketting niet laten glippen! Ik hoor dat er foto's worden gemaakt. Ik hoor MrBert en raven lachen, volgens mij om de ketting die aldoor bijna uit mijn mond glijd.
Volgens mij wordt ik geslagen, met een zweepje? Ik voel het tegen mijn binnen kanten van mijn benen en ook tegen mijn kutje. Volgens mij ook tegen mijn borsten, er is een nieuwe blauwe plek bij waarbij ik me niets kan herinneren! Ik weet nog dat ik me er aan over gaf. Dat ik de ketting los mocht laten (opluchting!). Dat de tepelklem weer los werden gemaakt. MrBert die mijn borst op een hele speciale manier vastkneep. Het geeft een raar gevoel. Ongemakkelijk en tegelijk geil. Ik hoor ze zeggen dat ik niet klaar mag komen!
Dan wordt ik op een gegeven moment weer los gemaakt. Ik word naar de tafel geleid. Over tafel liggen, benen wijd. Geslagen worden met verschillende zwepen. Het begon heel fijn en ik genoot, het was opwindend. Maar later ging het heftiger. Het kostte me moeite om ermee om te gaan. Op een gegeven moment moest raven en ik allebei meetellen en bij een fout zou het opnieuw beginnen. `om het extra moeilijk te maken sloeg hij onregelmatig op onze billen en dus niet mooi om en om. Dat werd al stukje pittiger. Koste moeite, maar was wel te doen. Ergens op een gegeven moment stond MrBert voor ons. Maakte onze handboeien aan elkaar (en de tafel?) vast. Hij pakte mijn hoofd vast, ik mocht hem pijpen. Heerlijk, gaaf en geil om te doen. Maar vooral een heel intens gevoel van onderdanigheid en dankbaarheid. Dankbaarheid die ik zo wilde laten zien. Eigenlijk vond ik het jammer toen hij weer wegging.
Hij pakte weer iets anders (de cane). Nu was het tijd om een deel van mijn strafpunten (17) in te lossen. Ook raven zou geslagen worden. Bij de eerste klap: jemig!! Dit is heel heftig. Ik weet niet of ik dit zo lang kan! Echte moeite doen. Dit heb ik nog niet eerder ervaren. Dit is echt pijn! Na elke klap moet ik echt moeite doen om me te concentreren zodat hij weer kan slaan. Ben erg blij en dankbaar dat hij mij de ruimte geeft om aan te geven wanneer ik weer kan. De ene keer is dat relatief kort, maar de andere keer heb ik echt langer nodig. Ik kan het niet uitleggen, dit is zo’n heftige pijn, die ik echt moet verbijten. Het nagloeien is bovendien extra pijnlijk. Soms streelt hij even erover en dat is fijn. Het geeft me de kans om me weer even te ontspannen, me aan hem en het slaan over te geven. Dit is heftig hoor! Ik vind dit een hele heftige straf, ik krijg totaal 17 slagen als straf voor openstaande punten. MrBert neemt de tijd tussen twee slagen en dat vind ik moeilijk. Ik wilde eigenlijk dat hij het sneller deed... Nu spookte aldoor door mijn hoofd hoe lang de straf (hoeveel slagen) nog was. Ik hoop eigenlijk er zo snel mogelijk doorheen te zijn. Bij slag zeven gaat het mis en tel ik fout. Arme raven! Zij krijgt er veel meer van langs dan ik en ik besef dat zij nu ook van het begin af opnieuw moet beginnen.
MrBert begint opnieuw, gelukkig gaat hij deze tweede reeks iets sneller. Dit kan ik beter hebben. Al duurt het wel langer voor ik zelf er weer klaar voor ben. Maar gelukkig gaat het sneller als de eerste ronde. Het zijn heftige tikken. Het doet echt zeer. Bij slag zeven kan ik even niet meer. Het is even teveel voor mijn lichaam. Het gevoel dat ik niet meer kan hebben, Ik moet huilen. Eerst nog rustig, maar dan laat ik het maar gaan. MrBert komt bij me staan, volgens mij half over me heen. Het is fijn. Het gevoel dat hij dichtbij is en het oké is. Ik ontspan me weer, geef me in gedachten weer over en ben dan zover om weer verder te gaan. Ik wil de eindstreep halen. Gelukkig gaan de resterende slagen vrij snel en heb ik de eerste tien gehad. Al ben ik me er erg van bewust dat er nog zeven openstaan.
raven mag kiezen of Meester Bert een ander slagwapen zal pakken of niet. Ja dus. Hij kiest iets wat voelt als iets smals met smalle, scherpe randen. Heel licht is het zelfs lekker. Als het slaan iets zwaarder gaat natuurlijk niet meer. Toch kan ik deze beter verdragen dan de cane
Raven heeft het soms erg moeilijk en ik voel me schuldig omdat ze het door mij nog een keer doorheen moet. Sorry raven!
We worden los gemaakt en ik mag weer tegen het kruis staan. raven wordt ondertussen op de tafel gelegd. Ik heb de blinddoek nog steeds om. Ik hoor haar zeggen dat het koud is, ik denk dat MrBert met ijsklontjes bezig is, maar later hoor ik dat het kettingen waren waarmee hij haar vastlegde.
Zelf heb ik het even koud. Mijn lichaam is duidelijk even leeg na die heftige slagen. Ik sta een beetje te wankelen, ben erg moe en ben aan het bibberen. Het is maar goed dat MrBert even bezig is met raven en ik daar tegen het kruis even tot rust kan komen.
Dan wordt ik erbij gehaald. MrBert legt mijn handen op raven haar lichaam, ik moet haar verwennen. Heel erg onwennig begin ik. Jemig! Dit is toch wel een beetje eng. Zomaar met een ander vrouwenlichaam bezig zijn… Haar piercings. Ik heb daarstraks nog gehoord hoe zeer het kan doen, dus ik durf haar amper aan te raken. MrBert doet mijn blinddoek af, zodat ik kan zien wat ik doe. Het is echt even wennen hoor, het licht. Het is fijner nu ik het kan zien wat ik doe. MrBert geeft me aan om raven te likken, wat ik doe. Eerst voorzichtig en onwennig, maar later het steeds leuker vindend. Het is leuk om raven haar reactie te zien en horen op wat wij doen bij haar. De tegenstelling tussen het kaarsvet en gelikt worden.. Het is mooi om te zien hoe ze klaarkomt.
Dan mag ik in de hoek gaan staan. MrBert pakt een touw en ik wordt in een bondage gezet. Het is een heel fijn gevoel om steeds meer te merken dat ik vast zit. Ingepakt. Beschermd voelt het bijna. Terwijl Meester Bert bezig is gaan de touwen soms geniepig over mijn billen die toch al gloeien…. Het brand even extra… Het is fijn om MrBert aan te kijken terwijl hij bezig is. Het intense contact, ik voel me gelukkig door de bondage. Ik denk dat ik een glimlach om mijn mond heb, maar weet het niet zeker meer. Het is heel erg intens en fijn. :-)
MrBert haalt een deel van het touw weg, maar ik ben zover heen, dat ik me dat eigenlijk niet eens gewaar wordt. Daarna wordt ik meegenomen naar het bed. Ik moet voorover buigen, met mijn handen op het bed. Ik voelde MrBert achter me staan, terwijl hij mijn gevoelige lichaam nog even streelt. Heel fijn en teder.
Daarna kwam hij in een keer in me en begon me te neuken. Heerlijk, heerlijk om na de heftige pijn eerder, nu lekker te neuken. Geneukt te worden. Heerlijk om hem zo in me te voelen. Ik wist gelijk dat ik niet lang nodig had om klaar te komen. Ik zat er vrij snel heel dicht tegen aan. Gelukkig zei MrBert al snel dat ik klaar mocht komen, wat ook gebeurde. Na een poosje nog een keer! Het was spannend om te vrijen, terwijl ik nog in de bondage zat, me overbewust van de touwen.
Daarna pakte raven een zweep. MrBert ging op het bed liggen en de bedoeling was dat ik hem zou verwennen met mijn mond en handen. Ondertussen zou ze me slaan en afhankelijk van of ik het goed deed of niet zou het harder of zachter zijn. Het voelde als een vrij massieve zweep. Die een soort plofgevoel geeft. Het is een fijne en zeker op mijn rug, voelt het heerlijk. Ik vond het dan ook juist erg lastig, tegelijk de zweep voelen en pijpen, werd erdoor afgeleid. Het was fijn om Meester te mogen pijpen en ik deed erg mijn best. Het voelt heel bijzonder als hij diep in mijn keel zit. Ik geloof dat hij het wel lekker vond, al was het soms even opletten omdat ik werd afgeleid door de zweep. Vooral na een poosje. Mijn billen gloeiden al erg en konden niet zoveel meer hebben. Ik zat dicht tegen het punt van weer huilen. Belachelijk gewoon! Ik wilde vragen om genade, maar tegelijk ook weer niet… Na een poos ging MrBert zitten en zei dat we zouden stoppen. Ik stond nu voor raven. En terwijl MrBert bezig was, met het losmaken van de touwen, ging raven nog even door met slaan en knijpen in mijn tepels. Mijn lichaam was zo moe, kon nog zo weinig hebben en tegelijk wild eik niet stoppen, omdat het ergens ook nog fijn en geil was.
MrBert en raven knepen allebei in een tepel. Moest ik ook nog gaan zeggen wie het het lekkerste deed. Het maakte eerst niet uit, maar toen deed MrBert het nog harder en dat was te erg. Dus zei ik dat raven het fijner deed. Wat een onmogelijk moment was dit. Geen idee wat ik moest zeggen!!
Ik moest raven vragen om nog te knijpen in mijn tepels. Ik vond het vreselijk moeilijk. Ik wilde het liefste om genade vragen, het was genoeg, mijn lichaam kon niets meer verdragen. Ik was emotioneel. Wil dat het stopt. En tegelijk wilde ik ook nog niet opgeven…. Erg lastig. Bovendien is het erg gênant om te moeten zeggen dat het zowel pijn doet als geil is.. Uiteindelijk vraag ik of ze me nog meer pijn wil doen en ze doet het. Ondertussen is MrBert nog bezig met het bondagetouw, om het te verwijderen. raven knijpt weer en oh, wat is het dubbel. Zo geil en zo moe en leeg. Niet meer kunnen. Ik moet huilen. Volgens mij hield iemand me vast, maar ik weet het niet zeker meer.
Evenlater kom ik weer wat tot mijn positieven en zie ik dat MrBert op het bed ligt. raven zit boven hem en hij is haar aan het beffen. Dan mag ik op hem komen zitten en zo neuken. Heerlijk. Het is mooi om hun zo samen bezig te zien, te zien hoe raven speelt met de tepels van MrBert en er dan zelf ook deel van uit te maken. Bijzonder! Dan staat raven op en maken MrBert en ik het samen af, waarbij we allebei heerlijk klaarkomen.. WAUW, wat mooi is het zo. Wat een mooi einde.
Na het opruimen gaan we naar beneden. We praten nog een hele poos na. Maar ik ben nog erg ver van aarde af en bovendien erg emotioneel. Het maakt dat ik het moeilijk vind om deel te nemen aan de gesprekken. Ik ben bovendien heel erg moe en kan de energie er ook niet goed meer voor opbrengen om nog heen intensief te luisteren.
Tijdens het praten zijn er opnieuw weer genoeg momenten dat de gene in mij heel erg wordt opgeroepen. Door het praten over de foto’s, over nat zijn etc etc.. Maar het was wel fijn om nog even te praten. Over waarom pijn nu tegelijk ook fijn is, wat het met je doet.
Na een dik uur is het tijd om naar huis te gaan. Ik ben weer aardig op aarde en ook fit genoeg om te rijden. Ben erg dubbel over de foto’s. Enerzijds erg nieuwsgierig en aan de andere kant moet ik er nog aan wennen dat ik zo op de foto sta. Dus ik ben wel benieuwd.
Ik was erg zenuwachtig, had erg moeite om in mijn onderdanige gevoel te komen. Het sterke gevoel om te willen dienen, om de pijn te ondergaan omdat Mr. Het willen ondergaan voor MrBert.
