1e keer Mr.Bert en raven
p>Ik was heel erg zenuwachtig. De nacht ervoor had ik niet geslapen. Ik zat
al paar dagen minder goed in mijn vel en weet dat ik me dan minder goed over
kan geven en ook meer moeite moet doen om gewoon beetje over koetjes en kalfjes
te babbelen. Ik hoopte dat ik er geen last van zou hebben als ik bij hun was.
Benieuwd en nieuwsgierig hoe het zou zijn, hoever het zou gaan. De middag
bezig geweest me voorbereidingen. Twijfelde of ik een string aan zou doen of
niet. Omdat niet gezegd was dat hij uit moest en ik mezelf anders helemaal
sletterig over vond komen, toch maar aangegaan.
Met een lichte kriebeling stapte ik ’s avonds in de auto. Op dat moment vielen de spanningen mee. Het was een raar idee, om in de auto te zitten en te weten dat ik onderweg was naar een avondje waar pijn oa onderdeel van zou zijn. Ik realiseerde me dat een ander mens linearecta zou omdraaien en ik reed maar door. Vond zelfs spannend, lichte opwinding ook. Dubbel dus. Stond nog stil bij zijn eerdere opmerking per mail, dat bekend zijn binnen scène. Dat gaf me rust. Dan heb je namelijk wat te verliezen en kun je geen stomme dingen doen.
De reis ging snel, al gauw was ik er en ook het laatste stukje bij toeval zo gevonden. Auto parkeren. Nu was het zover! Het ging gebeuren. Nieuwsgierigheid. Op dat moment viel het mee met de zenuwen. Hoe zouden ze in het echt zijn? Zou het nog klikken? Ik bel aan en boven begroet raven me hartelijk met een kus. Onmerkbaar valt er een last van me af. Dit is een goed begin! Ook de begroeting met Mr.Bert is spontaan en fijn. Niet gelijk heel eng en in de rol. Komen allebei warm en hartelijk over. Stom genoeg komt pas dan de zenuwen. Pas daar, terwijl ik op die bank zit. Wetend dat snel gaat gebeuren, maar niet hoe en wat. Ik weet niet meer zoveel te zeggen. Val een beetje stil. Van mij mag het eigenlijk wel snel beginnen. Het wachten maakt me nerveus. Maar ze nemen de tijd om ff rustig te kletsen. Ze vertellen veel over de feesten en de dingen uit sm-wereld. Bijzonder, een wereld waar ik nog helemaal niets van weet. Maar het klinkt wel leuk. Eerst ben ik echt zenuwachtig, maar na een paar glazen drinken is het beter zo. Ik ben nu weer redelijk rustig. Natuurlijk nog wel spanning, maar iet meer zo erg als toen ik er net was. Zo nu en dan doe ik per ongeluk mijn benen over elkaar. De eerste keer zie ik Meester me streng aankijken, maar het duurde even voor het kwartje valt! Het gebeurt gelukkig niet al te vaak, maar het overkomt me verdorie nog een paar keer wat me natuurlijk elke keer weer een strenge blik oplevert.
Dan is het zover, we gaan naar boven. Ik loop achter Mr.Bert aan de trap op. Dan is het zover. De kamer. Jemig. De schrik slaat me om het hart. Het is erg indrukwekkend. Al die dingen die er zijn. Het ademt zo duidelijk de sfeer uit van sm. Zo anders dan wanneer het spel in de woonkamer gebeurt zoals ik eerder heb meegemaakt. Ik begin hem te knijpen. Dit is het eerste en enige moment dat ik me afvraag wat ik hier doe. Dat mijn lichaam de neiging heeft om weg te lopen. Moet mezelf dwingen om te blijven staan. Maar het is heftig. Niet gedacht dat ik dit zo als spannend zou ervaren. Later merkte ik dat juist die hele ambiance maakt dat het spel echter wordt. Minder een spel. Maar dat wist ik toen nog niet. Al die zwepen, die ze ging uitleggen, dingen lieten zien. Pff... ik wilde weg en toch ook niet. Tweestrijd in mezelf op dat moment. Wat doe ik? Ik wilde blijven, maar mijn lichaam wilde zo weglopen. Moest mezelf dwingen.
Gelukkig, ik kreeg niet de tijd om nog langer te twijfelen. Mr.Bert ging weer naar beneden en raven en ik bleven achter. Ze legde me wat dingen uit. Hoe ik straks moest zitten. Ineens bleek dat ik niet op deze manier op mijn knieën kon zitten, omdat ik paar weken geleden door mijn enkel ben gegaan. Ze legde halsband, blinddoek en nog iets klaar voor Mr.Bert. Ze vertelt me hoe ik moet gaan zitten, dat ik nog even string en blouse uit moet doen. Dan ga ik zitten. Maar ik merk dat mijn enkel voor deze buiging nog te stijf is. Drie weken geleden ben ik door mijn enkel gegaan, het lopen gaat alweer prima, waardoor ik het steeds vergeet, maar hij is nog stijf en sommige dingen lukken nog niet. Dan maar op de billen, benen wijd en handen op bovenbenen met palm omhoog. Het voelt erg raar. Mijn eerste Dom vond dit niet belangrijk, voor hem hoefde het niet. Het voelt spannend. Beetje raar en onwennig. Heel erg of ik me zo aanbied aan hem. Aanbied om gebruik van me te maken. Aan de ene kant is het fijn om dat te doen, dat is wat ik wil, maar het is ook onwennig. Stil in mezelf denk ik de hele tijd dat dit wel heel sletterig is om me zo aan te bieden. Ben het nog niet helemaal gewend. Apart, normaal ben ik helemaal niet preuts, maar zo tijdens een spel komt er zoveel meer bij kijken dat dan de schaamte er soms wel is. Het wennen aan mezelf, dat ik dit fijn vind en wil.En aan de andere kant; als bezig zijn is het juist erg goed, kan ik juist dieper naar de kern van mezelf.
Raven en ik zijn druk aan het kletsen. De spanning is nu van me af, al wordt die tijdens het spel ook vaak genoeg weer opgeroepen, maar dat is op een fijne manier, zoals hoort bij het spel. Al ervaar ik het zo’n eerste keren met iemand sterker. Later gaat een klein beetje van de heftige schaamte eraf. Is het er nog, maar weet ik tegelijk ook dat het er mag zijn. Dan komt Mr.Bert binnen. Ik kijk naar beneden. Raven vertelt me waarom ik zo zit.kleine berispingen, waarom ik dit niet eerder heb gezegd. Hij pakt de halsband, doet die om. Het voelt fijn. Overgave. Weten dat ik me nu over kan geven aan hem, aan het spel. Hij loopt om me heen, bekijkt me. Beetje nerveus. Afvragen of het o.k. zal zijn. Of het ermee door kan. Ik kijk maar naar beneden. Dan komt hij dicht achter me staan en streelt me. Zo intens. Fijn, opwindend. Heerlijk! Ik geniet er van. Hij gaat over mijn hele lijf met zijn handen. Ik geniet intens. Hij doet het zo heerlijk. Over mijn borsten. Al net zo fijn. Dan knijpt hij in mijn tepels. Best heftig. Het wind mij heel erg op. Ik weet dat ik nat aan het worden ben, maar probeer het nog een beetje tegen te houden. En tegelijk zit ik in het spel.Vind het heerlijk om weer eens het spel te zijn, me zo sub te voelen. Hij komt voor me staan. Ik kijk hem aan. Weet niet of het mag. Ik voel me blij, gelukkig. Ik denk dat het op mijn gezicht te zien is. We kijken elkaar een hele tijd in de ogen. Voor mij voelt het juist fijn, het maakt me onderdaniger. Maar tegelijk dat stemmetje in mijn hoofd. Mag je Meester wel zo aankijken?
Dan trekt hij me aan mijn handen omhoog. Ik word wat meer in het midden van de kamer gezet. Blinddoek op mijn hoofd. Even uitzoeken hoe dit het beste kan met mijn hoortoestellen. Hij streelt nog steeds mijn lichaam heel fijn. Wind me op. Ik moet mijn handen voor mijn hals houden, ter hoogte van de halsband. Dan pakt Hij 1 hand en haakt de ergens aan vast. Als hij me loslaat merk ik dat ik ergens aan vast zit. Waarschijnlijk een ketting. Dan mijn andere hand vast en vervolgens worden ze allebei hoger de lucht in getrokken. Het is heel raar, mar dit voelt al heel bijzonder. Zo totaal anders dan ik het spel tot nu toe ervaren heb. De hele entourage, maar ook dit, het roept veel meer een gevoel van overgave op. Veel dieper in me ook. Het is heel intens om daar te staan. Ik geniet van deze nieuwe ervaring. Het voelt gewoon op de een of andere manier echter. Duidelijker. Hij is de Meester en ik moet luisteren en ondergaan. Zoveel sterker is dat gevoel. Ik sta er van te kijken hoe dit soort dingen het spel al helemaal anders voor me maken. Ik geniet echt.
Ik hoor wat dingen, maar kan niet horen wat er gebeurt/ Dan ineens is hij achter mij en knijpt een beetje venijnig in mijn billen. Het voelt scherp. Even ben ik bang voor de pijn, maar gelukkig kan ik me er redelijk snel aan overgeven. Dan langzaam gaat het fijn voelen. Dan begin Meester me te slaan met de hand. Eerst rustig en in een lager tempo, maar het gaat steeds sneller en harder. Ik vind het fijner worden, juist als het harder gaat. Geniet van het gevoel van pijn en de opwinding. Hij streelt me weer. Genieten. Gaat op een gegeven moment ook naar mijn klitje. Het wind me heel erg op. Knijpt weer in mijn tepels, wat heel fijn is. Even gaan mijn handen weer iets losser. Hij komt achter me staan en totaal onverwachts laat hij me achterover vallen. Even schrik, maar even snel het besef dat ik wil luisteren. Wil ervaren wat hij met me wil doen. Me over wil geven. Even later duwt hij me voorover. Daar kost het me wat meer moeite om me over te geven. Niet veel meer moeite, maar wel iets meer. Omdat het anders is. Gek genoeg maakt juist dit dat ik het gevoel krijg dat ik hem kan vertrouwen. Dat hij heel goed weet waarmee hij bezig is en wat hij doet.
Dan sta ik weer rechtop en gaan mijn handen ook weer hoger. Hij heeft iets ander gepakt en begint me daarmee te slaan. Voor mijn doen is het een stevige, harde manier van slaan. Voor hun waarschijnlijk niet, maar voor mij wel. Zo stevig slaan is nieuw voor me. Hij slaat me stevig op mijn rug en schouders. Het voelt heel apart. Het doet op een bepaalde manier wel een beetje zeer, maar niet zo hard als j verwacht. Het is vooral de stevigheid van het slaan wat ik ervaar. Ik hang in de kettingen. Diep in mij gebeurt er iets. Iets wat ik nog niet eerder heb gevoeld. Ineens komt de gedachte ‘Eindelijk’ bij me op. “hier heb ik zo lang op gewacht, wat is dit gaaf”. Het verbaast mijzelf, lijkbaar zat die behoefte aan dit slaan al zo lang in me, terwijl ik me dat niet bewust was. Het gevoel dat een hele diepe wens werd vervuld daar op dat moment. Ik denk niet langer na over waar dit gevoel weg komt. Ik ervaar. Geniet ervan om zo geslagen te worden overal. Van de pijn, die heel erg meevalt. Van het gloeien. Ik geniet. Voel me heel gelukkig. Ben verbaasd waar dit gevoel weg komt. Maar echt nadenken lukt niet meer, overspoeld door gevoelens en wat ik daar ervaar. Het slaan. Het is echt heel erg fijn. Al vind ik het nog erg moeilijk om dat aan mezelf toe te geven.
Zonder dat ik het doorheb glijd ik weg in subspace. Eigenlijk heel bijzonder. Bij mijn vorige Meester had ik een aantal sessies nodig voordat ik in subspace ging en ging het ook veel geleidelijker. Nu was ik weg voor ik het besefte. En heel intens ook. Ik voelde me gelukkig, genoot van wat er gebeurde! Dat wordt nog eens extra versterkt doordat Meester me soms vragen stelt of opmerkingen maakt waardoor de schaamte en gene weer opkomt. Zoals dat ik wel heel nat ben... Heel ver merkte ik dat er dingen gebeurden, Hoewel ik niet van alles weet of het klopt. Een keer meende ik Meester te horen zegge hoorde ik hem zeggen drupte, maar ik weet nog steeds niet of het echt gezegd is of dat meer in mijn hoofd was. Later sloeg hij me ook aan de voorkant, op mijn borsten, die altijd heel gevoelig zijn voor dit soort dingen.Het is dan of er een open verbinding is tussen mijn tepels en mijn kutje en het windt me enorm op. Maakt me nat.
Zo nu en dan tijdens het slaan komt hij heel dicht voor me staan. Houdt Zijn armen om me heen en knuffelt me. Dat voelt heel erg fijn en veilig. Het maakt dat ik heel even weer een beetje op aarde kom en weer weet: oh ja, hij is erbij, dan komt het goed. Ik heb dat soms ook gewoon even nodig, omdat subspace voor ij nieuw is en zeker als zo diep erin ga, vind ik dat soms beetje eng. Even geborgenheid voelen. Ik wou hem ook graag even stevig vasthouden, maar ja, mijn handen zaten vast, verder dan een beetje tegen zijn hoofd kwam ik niet...
Op een gegeven moment voelde ik dat hij bezig was met mijn kutje. Ik dacht dat hij er klemmen op zou zetten, mar het voelde niet zo... Heel vaag hoorde ik hem zeggen dat ik er te nat voor was, ze weggleden. Ik schaamde me dood. Wat moest hij wel niet van me denken. Onderdanig en klein hield ik mijn hoofd weer naar beneden, naar de grond. Toen voelde ik ze weet, hoger op mijn lippen dit keer. Volgens mij zat er iets tussen wat die twee met elkaar verbond, maar wet het niet zeker. Ik voelde de druk, maar pijn voelde ik niet echt. Het viel me nog mee deze keer.
Ondertussen gebeurde er zoveel. Ik weet gewoon de precieze volgorde van alles niet meer. Was ook zover weg in subspace. Ik weet dat ik regelmatig gevingerd werd en dan heeel dicht tegen klaarkomen aan zat. Maar ook gewoon fijn gestreeld. Dat ik geslagen werd en dat het allemaal bij elkaar super voelde. Dat ik op een gegeven moment gevingerd werd en tegelijk geslagen. Alles, bracht me opwinding. Al was het op verschillende manieren. Ook niet elke zweep was gelijk. Sommige riepen een direct genot op, voelde ik gelijk aan mijn kutje, als een open verbinding. Andere zwepen en slagen werkten indirect. Waren gewoon fijn om te voelen, omdat ik dit wilde voelen en was het de hele situatie en alles samen wat me opwond... Het feit dat ik daar zo weerloos stond, dat ik gewoon gebruikt werd, dat ik niets meer in te brengen had. Dat alles samen maakt het opwindend. Dat is wat ik altijd wilde. Waar ik zo naar gezocht had merkte ik. Heel aparte sensatie die ik nog niet eerder had meegemaakt zo. En ondertussen nog steeds zo intens gelukkig in mezelf. Dan wordt het slaan steeds wat harder. Op een gegeven moment doet het nog niet vreselijk zeer, maar het voelt al wel vervelend. Maar ik vind dat ik nog niet moet miepen. Ik houd mijn mond dus nog steeds. Maar hij slaat steeds weer iets harder. Ik schok in de kettingen. Vertik het eigenlijk om genade te vragen, maar hij gaat maar door en dan zeg ik het toch maar... want het begon erg zeer te doen! Gelukkig stopt hij direct.
Op een gegeven moment voelde ik een ijsklontje. Over mijn mond, ik begreep niet wat ik moest doen. Wat ze ermee wilden. Moest ik het in mijn mond houden? Over mijn lippen? Geen idee.. maar het voelde lekker fris aan over mijn lichaam.
Ik weet nog het moment dat ik in mijn tepels geknepen werd en gevingerd tegelijk. Volgens mij was het raven die mij aan et vingeren was. Een heel apart gevoel om hier zo speelgoed te zijn voor twee mensen en tegelijk voelde het heel oké.
Meester had me alweer even geslagen en daarna gestreeld. Speelde met mijn kutje en was ook steeds zo weer weg.... Maakte me gek, bracht me steeds op het randje en steeds als ik dacht niet langer te kunnen dan ging hij weer stoppen. Ik werd gek, wilde zo graag klaarkomen. Dan opeens gaat Hij door.... net zover tot ik heerlijk klaarkom... Gelijk gaat hij verder. Ik voel iets kouds over me heen glijden. Ik herkende het eerst niet, later dacht ik dat het een ketting was. Ineens was het weg. Vlak erna merkte ik dat Meester bezig was met mijn ene tepel, voor ik het wist zat er een klem op en even later ook eentje op de andere tepel. Toen kreeg ik de ketting in mijn mond en wist ik het uit de verhalen op zijn site,dat die natuurlijk vast zat aan de klemmen. Maar verder drong er nog niets tot me door. Ik stond nog onderdanig met mijn hoofd omlaag. Meester begon me weer te vingeren. Na al die tijd zoveel opwinding, begon het nu echt erg te worden. Ik merkte dat ik er steeds dichter tegen aanzat. Ik begon meer met mijn hoofd te bewegen omdat ik gek werd van geiligheid en op dat moment voelde ik het aan mijn tepels trekken. Eerst de neiging om mijn hoofd naar beneden te houden en deed het ook. Maar even later wilde ik weer mijn hoofd omhoog doen. Het toch maar gedaan, ik was zo geil, wilde bewegen. En door alles deden de klemmen minder zeer dan normaal. Ik wilde Meester vragen of ik klaar mocht komen, maar durfde de ketting niet lost te laten. Eerst hield ik het nog tegen, maar besloot toen toch maar te komen. Ik hoopte dat het o.k. was. Terwijl ik klaarkwam deed ik mijn hoofd weer zo omhoog dat de klem er zelfs af ging, maar zelfs dat deed nog niet zeer. Zo ver was ik heen!
Daarna weet ik even niets meer. Ik weet nog dat de boeien zeer deden, dat mijn handen weer omlaag gingen. Ik kan me herinneren dat Meester me weer vasthield. Dat ik intens gelukkig tegen hem aangedrukt was. Ik voelde me zo intens dankbaar voor deze ervaring. ZO intens gelukkig! Ik zei ook bedankt tegen Meester. Ik hield hem stevig vast. Het was fijn om hem zo tegen me aan te voelen. Wauw, dit was zo super geweest. ZO onvoorstelbaar geweldig. Dat had ik niet gedacht! En tegelijk voelde ik me heel langzaam emotioneel worden. Huilen, maar dat niet willen. Omdat ik daar zelf niets van snap. Waarom maakt iets waar ik zo intens blij om ben me ook verdrietig? Ik probeer er niet aan te denken, wil eigenlijk vooral genieten. Ben perplex. Echt van de wereld. Waar ik eerst alles juist intenser meemaakte, was dit de periode waarin juist niet alles meer aankwam bij mij.
Het volgende wat ik weet is dat ik op de grond zit. Mr.Bert voor me en raven achter me die me streelt. Ik houd Mr.Bert zijn handen vast. Eigenlijk wil ik hem gewoon graag knuffelen, voelen en strelen. Maar ik weet niet goed of het mag. Ben op dat moment mijn gewone doen ff kwijt. Idem bij raven, het strelen voelt heerlijk en eigenlijk wil ik gewoon heel dicht tegen beiden tegelijk aanzitten. Genieten met zijn drieën van iets was zo mooi ene bijzonder voor me was. Maar stom genoeg doe ik dat dus niet. We praten wat, maar ik ben nog zover weg dat ik niet echt mee kan doen. Praten hoeft nog even niet voor mij. Ik moet nog heel langzaam terug komen op aarde. Uiteindelijk gebeurt dat. Dan is het wel fijn om ff te kletsen. We praten over de verschillende zwepen. Uiteindelijk komen we op degene die echt lijkt op de roe van zwarte piet. Hoe het loopt weet ik niet meer, in elk geval staat raven op een gegeven moment bij de tafel voorovergebogenen wordt ze ermee geslagen. Het is mooi om dat te zien. Dan vraagt Mr.Bert of ik ok wil. Heel even twijfel ik. Nog steeds die schaamte over het geslagen willen worden. Dan zeg ik dapper dat ik het wel wil proberen. Ik verwacht pijn, maar gelukkig slaat hij me er niet te hard mee. Het is juist opwindend.
Dan gaan we naar beneden wat drinken. Eerst nog een knuffel met raven. Komt Mr.Bert erbij staan? Ik weet het niet meer. Later beneden wel, dat weet ik nog, maar van dit moment niet.
Beneden kletsen we nog een poos na, dat is fijn. Ik merk dat ik nog tijd nodig heb om meer in mezelf terug te komen. Al komt ook daar het spel er zo nu en dan weer in....
Ze plagen me er de hele tijd mee dat ik straks natuurlijk niet meer kan zitten. Hoewel mijn lichaam gevoelig is en een beetje gloeit en tintelt, doet het nog niet pijn. Ik kan nog gewoon zitten. Terwijl ik het zeg denk ik ineens dat dit natuurlijk een domme opmerking is! Dat is vragen om harder of venijniger een eventuele volgende keer. Dat zeg ik dan ook gelijk hardop. We lachen er met zijn drieën hartelijk om. Dan moet ik gaan staan van Meester en mijn jurkje omhoog tillen. Dichter naar hem toe komen staan. Hij voelt met zijn handen over de gevoelige plekken, wat een fijn gevoel is. Dan slaat hij me nog een paar keer op beide billen met zijn hand. Ik merk dat het me opwindt. Geneer me ervoor.. Hoe is het mogelijk dat ik zo snel er alweer opgewonden van wordt?! Denk ik in mezelf... gene... Voel me sletje nooit genoeg :S
Nog weer later als raven even weg is, pakt Mr.Bert mijn ene been en doet mijn benen een stukje uit elkaar. Hij vertelt me dat ik altijd toegankelijk moet zijn. Ben ik dat nu? Nee, want ik heb mijn benen dicht. Nederig en klein doe ik mijn hoofd naar beneden. Dat had je natuurlijk al eerder geleerd is Zijn opmerking, mar nee, dat is niet zo. Voor mijn eerste Meester waren dit soort dingen niet belangrijk, net zo goed als hij ook niet wilde dat ik hem Meester noemde. En ja, ik weet het wel, mar het is nog wel erg wennen. Maar daarna probeer ik echt mijn benen uit elkaar te houden. Dit zijn de momenten dat ik me heel klein en onderdanig voel. Die het gevoel van willen dienen erg sterk oproepen. Dan nog maar iets anders. Ik heb nog een string aan. Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Ik zeg dat ik die voortaan uit moet laten. Dat is een deels goed antwoord. Ik vraag of ik hem nu uit moet doen. Dat antwoord is deels goed. Dan ben ik even in de war, weet het natuurlijk niet. Het spijt me Meeseter. Dat is gelukkig wel het goede antwoord. Dan moet ik mijn string uittrekken. Opnieuw gene. Weten dat ze naar me kijken. Maar ik doe het. Het voelt goed om te luistere en te doen wat hij wil. Hij kijkt daarna naar ons allebei en zegt dan dat hij zo een mooi uitzicht heeft aan beide kanten. Het voelt fijn om daar een klein beetje deel van uit te maken op dat moment. Mooi zo gewoon als er met dit soort dingen om wordt gegaan. Eigenlijk houd ik daar wel van, al moet ik er ook aan wennen. Wat dat betreft zijn mijn vrienden preutser dan ik ben.
Dan kletsen we weer verder. Vertellen over de studenten in de buurt die wel regelmatig even naar binnen gluren. Dat het eigenlijk wel opwindend is. Ik zeg dat ik het niet zo zou voelen. Ik herhaal dat stom genoeg een paar keer. Dan moet ik voor de Meester komen zitten. Op mijn knieën. Benen stukje uit elkaar. Hij vraagt me of ik het zeker weet. Ik krabbel terug. Weet natuurlijk al dat hij het gewoon hier voor het raam zal uitproberen!!. En ja hoor, hij steekt een vinger in mijn kutje. Ik voel tot mijn ontzetting dat ik vochtig ben. Voel me verraden door mijn lichaam. Ik vind in openbaar echt niet leuk, waarom reageert mijn lichaam dan zo??? Hij gaat weer verder met mij vingerde. Hij is zo geweldig goed hierin, raakt elke keer net de plekjes die me gek maken... Het windt me op. Ondertussen plaagt Hij me. Vertelt dat ik zo nat ben en dat ik zo geil ben en gemakkelijk op te windend. Ik weet dat natuurlijk allang, toch roept dit ook schaamte op. Ik voel me heel onderdanig. Hoofd naar beneden. Klein. Dan moet raven maar eens voelen hoe nat ik ben, wat ze doet. En natuurlijk hebben ze het er samen over. Ik met een rood hoofd erbij.
Meester windt me steeds meer op, maakt me gekker. Ik zeg nog niet altijd Meester en terecht wordt daar ook wat over gezegd. Dus vanaf dan probeer ik er echt op te letten als ontschiet het me een enkele keer ook. Hij denkt hardop na of hij door zal gaan of niet. Ik vraag met schaamte om door te gaan. Zo stom, boven had ik lang zoveel schaamte niet. Dat is voor mijn gevoel ook de speelruimte waar het mag. Hier in de huiskamer, met mensen die evt naar binnen kunnen kijken roept het allemaal zoveel meer schaamte op. Ik voel me dan ook de hele tijd erg klein. Gelukkig gaat hij door. Maar als ik netjes vraag of ik klaar mag komen, mag dat natuurlijk niet. Maar ik vraag het meestal pas als ik het echt niet lang meer kan houden. Hij maakt het me hiermee dus wel erg moeilijk.... I moet echt heeeel erg mijn best doen om niet klaar te komen!! Gelukkig lukt het nog en laat Meester me niet al te lang wachten en dan kom ik nog een keer heeeel heftig klaar. Hij laat zien hoe nat zijn vingers zijn. Ik neem er eentje in min mond en daarna ook de andere. Hij maakt de opmerking dat ik dit fijn vind. Ja. Dit is mijn manier om dankbaarheid te tonen. Dat ik het fijn vond vanavond. Dat het bijzonder was. Dan mag ik raven nog een kusje geven. Onzeker wat de bedoeling is, doe ik dat natuurlijk dom genoeg eerst op haar wangen en dan op haar mond. Eigenlijk voelt het wel heel fijn, zou ik wel langer willen zoenen.
Ik zit nog steeds voor hem als er een spannend moment komt. Hij kijkt raven aan en vraagt of ik door de keurig ben gekomen... Even is het stil en dan zegt ze dat ze vind van wel. Dat ik bereidwillig ben. En daar is Meester het gelukkig mee eens!:)
Ik vraag Meester of ik weer mag gaan zitten op de bank. Dat mag. We praten nog een tijdje verder, maar ik maak het niet al te lang meer. Ik heb amper geslapen vannacht en vanavond was erg heftig. Ik ben echt moe en leeg. Genoeg stof om over na te denken.
Raven komt terug van het toilet en Mr.Bert raakt dan haar kutje nog aan. Opnieuw grappig om te zien, hoe natuurlijk dit gaat!
Bij het afscheid krijg ik een heerlijke knuffel en tongzoen van Mr.Bert. Het is fijn om nog even zo samen te staan en het voelt heerlijk. Ik streel hem. Zou hem verder willen strelen.Maar wellicht later ooit een keer. Ook met raven een afscheidszoen en knuffelen. Dan heerlijk met zijn drieën nog samen knuffelen en vasthouden Dat voelt goed, Want voor mijn gevoel was het een bijzondere avond met drie personen en dan hoort het om het zo in een grote dikke knuf af te sluiten. Het is heerlijk zo.:)
Ik vond het heel mooi om te zien hoe jullie samen invulling geven aan jullie relatie die natuurlijk niet standaard is, met zoveel plezier! Het was mooi om mee te maken hoe natuurlijk seksualiteit en sm erbij hoort bij jullie. Het moment dat Mr.Bert opmerkte dat hij zo aan beide kanten een mooi uitzicht had, het spelen met mij wat nog even door ging en later ook even het voelen bij raven. Heel terloops, maar toch een hele mooie manier van er mee omgaan. Daar voelde ik me goed bij en eigenlijk is dat hoe ik het ook zou willen doen. al is het nog wel even wennen voor mij. Ik ben niet gewend dat mijn omgeving anderen ook los zijn in dit soort zaken. Maar ook hierin was het genieten voor me!
Nu na twee dagen gloeien mijn billen en schouders nog een heel klein beetje. Is juist fijn, want dan denk ik terug aan die mooie vrijdagavond. Ook gisteren nog veel aan gedacht :-)
